ജീവിതത്തിന്റെ പാതവക്കില് കണ്ട
നിര്ജ്ജിവമാം ഈ മുഖം നീ മറക്കുക
നീ മറക്കുക , എനിക്കു വേണ്ടി നീ മറക്കുക
അത് ദൈന്യതുടെ മുഖമാണ്
കാഴ്ചയുടെ ജലകമായ കണ്ണട പറയും ,
ഈ മുഖം -
കത്തിയെരിയുന്ന മെഴുകുതിരിയാണ്
അസ്തമിക്കാറായ സുര്യനാണ്
പുലര്കാലത്തെ മഞ്ഞുതുള്ളിയാണ്
ശുഷ്കമാം എന് ഹൃദയ പീലികള്
ഒരിറ്റു സ്നേഹത്തിനായി കൊതിച്ചുവോ?
"ഇല്ല"
അത് വരണ്ട തൂലികയിലെഴുതിയ-
മോഹത്തിന് മരിചികയായിരുന്നു
ദുഖത്തിന് കൊടുമുടിതുമ്പിലൂടെ,
നാശത്തിന് ചുഴിയിലൂടെ
മുങ്ങുമെന് ജീവിതം
കൊതിക്കുന്നുവോ ഒരു ആര്ദ്രതയിക്കായ്
ഇല്ല ,
അത് ശുന്യമാം കാത്തിരിപ്പാണ്
എങ്കിലും നീ എനിക്കായ് ചെയ്യുക
കയ്പ്പുള്ള ഓര്മ്മകളും എന്നെയും
മധുരിക്കുമാ ഓര്മ്മകളും എന്നെയും
മരിക്കാത്ത ഓര്മ്മകളാക്കി സുക്ഷിക്കുക
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ